Het zijn barre tijden voor schrijvers en uitgevers. Nochtans zijn er, volgens succesauteur Neil Gaiman in ieder geval, nooit meer opportuniteiten geweest voor schrijvers dan net nu. En ik ben geneigd hem gelijk te geven. Vandaag vielen mij bijvoorbeeld deze artikels op:
Online uitgever Lulu mikt op nieuwe self-publishing markt met Picture.Com
Lulu is ook in het Nederlandse taalgebied een "self-publishing" pionier. Het idee achter uitgeven in eigen beheer via printing on demand of ebook platformen, komt neer op het uitschakelen van diverse tussenpersonen die altijd meer verdienen aan een boek dan de schrijver zelf. En hoe doet men dat? Door een directe relatie koper-verkoper (= auteur) tot stand te brengen.
Waarom "traditioneel publicerende" schrijvers ook in eigen beheer uitgeven
In dit artikel ligt de focus op "hybride" auteurs, die hun boeken in print en ebooks zowel via traditionele uitgevers als in eigen beheer op de markt brengen. Meer dan 2/3 onder hen doet dit vanwege de grotere "creative controle" over het eindproduct, ongeveer 40% omdat het zo makkelijk is, en bijna 40% omdat ze er op die manier meer geld aan overhouden (in plaats van de gebruikelijke royalty van 10% op de verkoopprijs, ga je na aftrek van alle kosten makkelijk naar het driedubbele... of zelfs meer). Voor een traditionele uitgever zijn de pluspunten: de hulp die je krijgt (o.a. redactie), het grotere distributiebereik (een self-publisher moet het vooral van de online distributie hebben) en het prestige/kwaliteitslabel.
Verkoop geen boeken, maar een auteur, "een merk"
Wat "self-publishers" voor hebben op traditionele uitgevers, is dat zij een auteur zien als een "merk", en dat een "merk" meer inkomsten kan genereren dan alleen maar royalties op verkochte exemplaren van het boek. Traditionele uitgevers denken dan in eerste instantie aan bijvoorbeeld filmbewerkingen, maar de "merchandising" kan ook veel ruimter opgevat worden...
Patrick Bernauw